مهارت برنامه‌ریزی

بارها اتفاق افتاده که در یک لحظه متوجه شده‌ایم هفت روز هفته به پایان رسیده است.

 یعنی روز جمعه حسرت شنبه تا پنجشنبه را خورده ایم

و با یک حساب سرانگشتی دریافته‌ایم

زمان زیادی از 168 ساعت یک هفته هرز رفته یا ضایع شده است.

چون

الف) تا کنون نگاه ما به زمان، روز، هفته و ماه بوده است نه ساعت و دقیقه و ثانیه.

ب) در تقسیم اوقات همیشه فرداها را روز فعالیت تعریف کرده‌ایم.

ج) ساعات روزانه و هفتگی را در قاب زمان جدی نگرفته‌ایم.

وجود این سه مسئله ما را به ضایعه اتلاف وقت دچار ساخته است.

بنابراین، نخستین گام جهت تکثیر زمان عبارت است از

تصویر واقعی و مرزبندی شده از 24 ساعت هر روز.

افکار دوست‌داشتنی

افکار دوست‌داشتنی درواقع جذاب و دوست‌داشتنی است. روش زندگی‌مان تا حد زیادی تحت تسلط ذهن‌مان است، ذهنی که هرروز طبق شرایط موجود تنظیم می‌شود. افکار نامطلوب مانند انتقام، خشم، انتقاد و از این نوع، زندگی‌مان را به آهنربایی تبدیل کرده که تلخی و آزردگی بیشتری را به سمت خود جذب می‌نماید. چرخه مرگبار آن نیز غالبا تاریکی و افسردگی است. برای این‌که از شر این افکار رها شویم باید افکارمان را به سمت افکار دوست‌داشتنی و جذاب سوق دهیم؛ افکاری چون مهربانی، نجابت، عشق، شکیبایی و خودداری. در نتیجه می‌توانیم تمام خوبی‌های دنیا و هستی را به سمت خود جذب​ و زندگی سالم‌تر و بهتری را تجربه کنیم.

منبع :جام جم (انتخاب از مطلب زندگی سالم با افکار سالم )

شکر

شُکر، اصطلاحی دینی و اخلاقی، به معنای قدردانی کردن از خدا می‌باشد و منظور از آن سپاسگزاری در حوزه نیت، گفتار و رفتار است.

---

یکی از ارکان اساسی در معنای شکر، شناخت و معرفت نعمت است، زیرا راهی است برای معرفت منعِم ^{[۱۲] [۱۳]}
شکر سه رکن دارد: رکن نخست آن عبارت است از شناخت صاحب نعمت با همه اوصافِ درخور او و نیز شناخت اصل نعمت از جهت نعمت بودن. تمامیت و کمال این شناخت به این است که بنده تمامى نعمت‌ها را از جانب خدا بداند و اینکه منعم حقیقى او است و همه واسطه‌ها مطیع حکم او و مسخر امر اویند.
رکن دوم شکر عبارت است از حالتى که از این شناخت حاصل مى‌شود؛ یعنى خضوع و فروتنی و خشنود شدن از نعمتهاى الهى از این جهت که هدیه‌ای از جانب منعم و بیانگر لطف و عنایت او نسبت به بنده‌اش مى‌باشد.
رکن سوم، نتیجه آن حالت؛ یعنى عمل است که به قلب، زبان و دیگر اعضای بدن (جوارح) تعلق مى‌گیرد. عمل قلب، قصد تعظیم و ستایش منعم و تفکر در مخلوقات و کارها و آثار لطف او است. عمل زبان اظهار تعظیم و ستایش خداى متعال و دعوت به معروف و بازداشتن از منکر و مانند آن است. عمل جوارح، استفاده از نعمت‌هاى ظاهری و باطنى او در طاعت و عبادت و خوددارى از به کارگیرى آنها در معصیت و نافرمانی او است. البته توفیق شکر، خود نعمتى است که موجب شکر دیگرى مى‌گردد؛ از این رو، نهایت شکر، اعتراف به ناتوانی از آن است. ^{[۱۴] [۱۵]}

منبع :انتخاب از مطلب :http://www.wikifeqh.ir/شکر

چه کنیم الزایمر نگیریم

چه کنیم الزایمر نگیریم

آلزایمر یا بیماری فراموشی آور بسیار آزار دهنده است در آمریکا این بیماری به سرعت در حال پیشرفت است و پیش بینی می شود که در 5 سال آینده یک میلیون نفر به آن مبتلا شوند . تغییر شیوه ی زیست عامل موثر کارسازی در این زمینه است . تغییر شیوه ی زیست حتی می تواند به ریشه کن شدند بیماری کمک کند .حمله آلزایمر به طور معمول از 60 سالگی آغاز می شود برای مبارزه و پیشگیری آن به سه کار باید دست زد :

ورزش:  انجام حرکات ورزشی دوای هر دردی است . وقتی آدم یکجا نشسته و دست و پای به حرکات ورزشی حرکت بدهد فقط عظلات دست و پا نیست که تقویت می شود ، بلکه در عظله ی مغز نیز قدرت و توانایی بیشتری پیدا می شود . اندکی پیاده روی به جای سوار و پیاده شدن از اتومبیل درکنار خانه و محل کار ، استفاده از چند پله برای بالا پایین رفتن به جای آسانسور، به تقویت مغز هم کمک می کند

گسترش مغز : ورزش مغز با حل جدول ، حفظ کردن  شعر ، بازی های فکری و مانند آن موجب گسترش دامنه ی فعالیت مغز می گردد . اگر به جای گوشه نشینی با دوستان خوب نشست و برخاست کنید و به بحث و گفت و گوی منطقی در زمینه های خانوادگی و اجتماعی بپردازید ، به گسترش دامنه فعالیت مغزتان کمک کرده اید

تغذیه ی مغز : اگر می خواهید از مغزتان بیشتر بهره خوب بگیرید ، خوب غذا بخورید . چنانچه اضافه وزن دارید ، خطر ابتلا به آلزایمر- دو برابر است . در صورتی که فربه هستید این خطر چهار برابر است . برای خوب غذا خوردن هرچه بیشتر سبزیجات ، بعد میوه، حبوبات و لبنیات بدون چربی یا کم چربی بخورید و در مصرف غذا های قندی و نشاسته ای ( مانند نان و برنج )ممسک باشید

منبع ماهنامه ی جدول پشت صحنه

فقط برای خدا

کمیاب ترین گوهرها «اخلاص » در عمل است. یعنی کاری را فقط برای خدا خالص ساختن و چیزی را شریک او نساختن.

بسیاری اوقات رعایت مصالح شخصی یا جلب منافع یا جلب توجه دیگران یا انگیزه های دنیایی خط دهنده اعمال ماست. اگر بتوانیم نیت خود را خالص کنیم، رستگاریم و همین عمل برای ما می ماند. علی علیه السلام فرموده است: «اخلص لله عملک و علمک و بغضک و اخذک و ترکک و کلامک و صمتک» عمل و علم و دشمنی و گرفتن و نگرفتن و سخن و سکوت خویش را تنها «برای خدا» خالص گردان.

در عبادت و نماز، باید قصد قربت کرد. حتی اگر گوشه ای از آن برای غیر خدا باشد عمل باطل است و نزد خداوند، نامقبول.

حتی اگر نماز را برای خدا بخوانیم ولی انتخاب مکان و زمان و نحوه خواندن و ... برای غیر خدا باشد، باطل است. در عبادت خدا نباید دیگری را شریک ساخت. قرآن می فرماید:

«ولا یشرک بعباده ربه احدا»

احدی را شریک عبادت خدا قرار ندهید.

حتی اگر رزمنده ای در جبهه، برای غنایم، یا خودنمایی و اظهار شهامت و ... بجنگد، ارزش ندارد. ورود شرک و ریا به عمل انسان، طبق حدیث، از حرکت مورچه در شبی تاریک، روی سنگ سیاه و سفت، بی نمودتر و مخفی تر است... !

به فرموده امام علی علیه السلام: «الاخلاص اعلی الایمان» اخلاص، بلندترین قله ایمان است. عمل بدون اخلاص، آفت خیز است و نابود شدنی. نیت استوار و خالص، باعث می شود انسان هرگز سست و خسته نشود و به عجز و به بن بست نرسد.

منبع : انتخاب از مطلب (فقط برای خدا ) شبکه اینترنتی آفتاب