بارها اتفاق افتاده که در یک لحظه متوجه شدهایم هفت روز هفته به پایان رسیده است.
یعنی روز جمعه حسرت شنبه تا پنجشنبه را خورده ایم
و با یک حساب سرانگشتی دریافتهایم
زمان زیادی از 168 ساعت یک هفته هرز رفته یا ضایع شده است.
چون
الف) تا کنون نگاه ما به زمان، روز، هفته و ماه بوده است نه ساعت و دقیقه و ثانیه.
ب) در تقسیم اوقات همیشه فرداها را روز فعالیت تعریف کردهایم.
ج) ساعات روزانه و هفتگی را در قاب زمان جدی نگرفتهایم.
وجود این سه مسئله ما را به ضایعه اتلاف وقت دچار ساخته است.
بنابراین، نخستین گام جهت تکثیر زمان عبارت است از
تصویر واقعی و مرزبندی شده از 24 ساعت هر روز.