پرحرفی و بازنشستگی

تعریف می کرد:  موقع بازنشستگی هفده سال پیش یکی از همکاران قدیمی وقتی بدرقه ام می کرد گفت: مبادا کفش هات را قاطی کفش های همسر و بچه هات کنی! پرستیژ سی ساله ات را به صفر ضرب نکن!   وقتی همکاران تا درب منزل مان بدرقه ام کردند یک خانم از همسایه های قدیمی پرسیدند فلانی چه خبر است؟ گفتم بازنشست شده ام ، گفت: وای خدا همسر خواهرم شش ماه بعد از شماست، شش ماه دیگه میاد مثل یه انگل میشینه روی قلب خواهرم! بدین ترتیب عوارض بازنشستگی برایم روشن شد. هفده سال مثل یک محکوم بی گناه عمری سپری کردم و جهت مشاوره پیش دکتر روانشناس رفتم و در مورد درمان پرحرفی و کار در بازنشستگی پرسیدم ایشان در مورد کم حرفی و سکوت آگاهانه راهنمایی کردند و بازنشستگی را از زاویه دیگر تعریف کردند و من احساس رهایی کردم و زنجیرهایی که برای حرف مردم به دست و پایم بسته بودم باز کردم و احساس تولدی دیگر و آرامش درون  در وجودم موج زد. دنیای کار و دنیای بازنشستگی متفاوت هستند با واقع بینی فقط به خاطر خواست دلمان از لحظه های زندگی و فرصت های  بازنشستگی استفاده کرده و  لذت ببریم ان شائ الله.

یوسف غفاروند