راز بهتر زیستن

راز بهتر زیستن

در زمان های حدود شصت سال پیش زندگی شهری وقتی آقایی می خواست ازدواج کند مادرش می پرسید پسرم خانم خانه دار می خواهی یا شاغل؟

آقا پسر هم که معمولا یکی از اقوام و همسایه ها را در نظر داشت خانه دار یا شاغل سلیقه خود را به مادرش می گفت و ازدواج به راحتی و مبارکی سر می گرفت و یک زندگی جدیدی متولد می شد

با در صد خیلی بالا مورد انتخاب خانه دار می شد و تخصصش در پخت و پز  و دوخت و دوز و رفت و روب بود

ولی آن هایی که شاغل بودند معمولا از تحصیلات بیشتری بهره مند بودند بعد از فراغت از کار کمی کارهای خانه و بعد به مطالعه و ورزش و ... مشغول می شدند

وقت باز نشستگی جهت پر کردن ساعات زندگی و بهتر زیستن هر قشر در حول و محور تخصص خود برای خود برنامه ریزی می کرد

قشر سومی هم در این میان بود که هیچ گونه تخصصی نداشت و بعد از به دنیا آمدن بچه ها پخت و پز و دوخت و دوز و رفت و روب جورش را دخترهاش عهده دار بودند و عروس ها و مطاله و ورزش و .... را هم پسر ها زحمتش را می کشیدند

تا این جای کار زندگی شیرین بود و همه چی آروم مشکل از جایی شروع می شود که بخت این خانم از دنیا میره و بچه ها همه دختر و پسر ازدواج کرده و در گیر مشکلات زندگی خود می باشند

این خانم بیچاره نه از پخت و پز و دوخت دوز و رفت و روب بهره ای دارد و نه از مطالعه و ورزش و و کارهای هنری نصیبی

تنها می ماند و به غیر از ساعاتی که فرزندان به سراغش می آیند و یا مهمان می برند از عدم داشتن یک مشغولیتی که به وسیله آن برای بهتر زیستن چاره ای بیاندیشد  از تنها بودن و خود را بین زمین و آسمان معلق پنداشتن رنج می کشد و همیشه شاکی و ناراضی بوده و از علت اصلی که این وقایع را بر سرش آورده بی خبر می ماند و آن چیزی نیست جز تنبلی که از جوانی در وجودش نهادینه شده پس یکی از راز های بهتر زیستن این است که هر چه می توانیم در لحظه لحظه زندگی 

از تنبلی فاصله بگیریم

ان شاالله

ساعت سیزده جمعه 96/10/15 

یوسف غفاروند