جامعه ی بی چهره...

مردم یک جامعه وقتی کتاب می‌خوانند ،

چهره‌ی آن جامعه را عوض می‌کنند، 

یعنی به جامعه‌شان چهره می‌دهند.

یک جامعه‌‌ی بی‌چهره را می‌شود در میان مردمی

 کشف کرد که در اتوبوس، در صف اتوبوس، 

در اتاق‌های انتظار و در انتظارهای بی‌اتاق منتظرند 

و به هم نگاه می‌کنند و از نگاه کردن به هم 

نه چیزی می‌گیرند و نه چیزی می‌دهند.

جامعه‌ای که گروه منتظرانش به هم نگاه می‌کنند

 جامعه‌ی بی‌چهره‌ای ست.

 سکوی سرخ

یدالله_رویایی

@psychogram93