زندگی، قبل از هرچیز زندگیست.
گل می خواهد، موسیقی می خواهد،
زیبایی می خواهد.
زندگی، حتی اگر یکسره جنگیدن هم باشد،
خستگی در کردن می خواهد.
عطر شمعدانی ها را بوییدن می خواهد.
خشونت هست، قبول؛
اما خشونت، أصل که نیست، زایده است.
ما باید به اصلمان برگردیم.
زخم را که مظهر خشونت است با زخم نمی بندند.
با نوار نرم و پنبه پاک می بندند،
با محبت، با عشق...
#نادر_ابراهیمی
لحظه ها سپری شدند چه اشک هایی که بدون اراده
گریه کردن از چشم ها جاری شد.
و من همچنان امیدوار بودم که روزی خواهد آمد
که پرنده کوچک مرغان عشق زیر جتر پر های
پر مهر گم شده اش دوباره آشیانه کرده
روزهای مهربانی را تجربه نموده چشم هایش
را آرام بسته و از رنج کدورت دلها رسته
خواب شیرین را که حق مسلم اوست
دوباره تجربه خواهد کرد
و دقیقا همان لحظه زیبا تحقق یافت
و آهسته در دلم گفتم
خدا را شکر
اول به خودت بگو که چجور آدمی میخواهی باشی
، و سپس هرکاری را که باید بکنی تا آن برسی
انجام بده.
اپیکتتوس
مهم ترین چیز در روابط انسان ها گفتگو است،
اما مردم دیگر با هم حرف نمی زنند،
به هم گوش نمی کنند .
آنها سینما می روند، تلویزیون تماشا می کنند،
به رادیو گوش می دهند،
کتاب می خوانند
، پست های روی اینترنت را به روز می کنند،
اما تقریبا هرگزبا هم صحبت نمی کنند.
اگر بنا داریم دنیا را تغییر بدهیم
، چاره ای جز این نیست که از نو برگردیم
به دورانی که جنگجوها دور یک آتش جمع می شدند
و برای هم قصه تعریف می کردند....
«پائولو کوئیلو»
ترجمه :غزال صحرائی